نمایش درخشان پاییزه و زمستانه ی میوه های آلبالو مانندِ نارنجیِ شیرخشت آتشین، به این گیاه برای ایجاد حریم و حایل تداول می بخشد.
پیرا کان تا درختچه ای حجیم است، با ساقه های خاردارِ خطرناک، می توان آن را هرس کرد اما البته نمایش میوه ها کم رونق می گردد.
پیرا کان تا عمدتاً برای ایجاد حریم و حایل گیاهی مخصوصاً در نواحی سردتر پرورش داده می شود.ساقه های خار دار و برگ های سبز برّاق دارد.در زمستان خوشه های گل های سفید آن بسیار جذاب است و از ابتدای عمر گیاه بر شاخسارانش می شکفند.در طول پاییز و زمستان نمایش پُردوام میوه های خوشه ای و آلبالو مانندِ نارنجی یا سرخِ خار آتشین جلوه ی درخشانی به باغ می دهد و موجب جذب پرندگان می شود و این امر،خود موجب پراکنده شدن بذر گیاه می گردد.اقلام فراوان این گیاه با عمر طولانی در نواحی خنک در دسترس است.اگرچه غالباً برای ایجاد حریم و حایل به کار برده می شود،اما می تواند داربستی شود.ارتفاع آن بعد از ۵ تا ۱۰ سال به ۳ تا ۵ متر می رسد.
نیازها:
اقلیم:بهترین نشو و نما را در آب و هوای سرد و مرطوب دارد،اما در اقلیم های دیگر نیز،جز نواحی خیلی گرم،به خوبی می رویند.
میزان نور و دما:برای داشتن رشد کامل و متراکم به آفتاب کامل نیاز دارد و به باد تحمل نشان می دهد،لذا غالباً به عنوان بادشکن و پرچین و حایل پرورش داده می شود.
خاک:به انواع گوناگونی از خاک ها تحمل نشان می دهد..خاک خوب زهکشی شده ی غنی شده با کود آلی را ترجیح می دهد اما در خاک های فقیر هم کاملاً خوب رشد می کند.